In dit blog hebben we een mooi reisverhaal, dit keer van Robert. Het leuke van dit verhaal is dat wij Robert pas na zijn reis hebben ontmoet! Hij woont in Wenen (Oostenrijk) en vorig jaar had hij besloten dat het tijd werd dat zijn droomreis uitkwam. Hij wilde in 3 maanden tijd, op de motor, van Zuid-Afrika door onder andere Botswana, Sudan, Rwanda, Saudi-Arabië en Jordanië terugrijden naar Wenen. Hij benaderde ons met de vraag of wij hem advies konden geven bij het zoeken en leveren van een geschikte motor voor zijn reis. Wij waren meteen enthousiast toen wij over zijn reis hoorden en wilden hem graag helpen.

Robert wilde graag naar Afrika omdat hij van andere reizigers, die hij jaren geleden had ontmoet tijdens een vakantie na zijn studie, had gehoord dat Afrika een ‘te gek’ continent zou zijn. Na het besluit om te gaan had Robert 2,5 maand de tijd om alles te regelen.

Als Robert met zijn vrienden en kennissen over zijn reis praat, verklaren ze hem voor gek. ‘Het is toch veel te gevaarlijk’, krijgt hij regelmatig te horen. Ook wij horen dit vaak, dat mensen een droom hebben om met de motor op reis te gaan maar zich dan laten tegenhouden door de zogenaamde beren op de weg. Door de reiservaringen die Robert in het verleden heeft opgedaan, trekt hij zich hier niets van aan en gaat verder met voorbereiden!

Roberts eerste plan was om een motor in Zuid-Afrika te kopen, maar omdat de motor op naam moest staan van een Zuid-Afrikaan, was dit niet praktisch. Als hij verder zoekt op het internet, komt hij bij toeval een transportbedrijf tegen dat nog een plekje vrij heeft voor een motor in een container naar Kaapstad.

Dit verandert Roberts eerste plan, dat hij dan ook meteen omgooit en hij besluit om zelf een motor te gaan kopen die hij dan kan laten verschepen naar Kaapstad. Na wat speurwerk naar een geschikte motor voor zijn trip, komt Robert al snel uit bij een Yamaha XT 660 Tenere. Als hij gericht op deze motor gaat zoeken op het internet, komt hij bij ons terecht. Robert benadert ons en vanaf dat moment hebben wij veel contact met elkaar via mail en telefoon. Met de ervaring die wij hebben en de wensen die Robert had, hebben wij de motor klaargemaakt voor zijn reis. Wij hebben hem geadviseerd om ook gereedschap mee te nemen voor eventuele pech onderweg en hebben dit ook meegeleverd. Er zaten 2 koffers op de motor, waarvan in 1 een oplaadpunt voor de iPad zat. Achterop kwam een tas waarin zijn tent en slaapspullen konden, die vastzat met 2 sjorbandjes. Toen de motor was opgebouwd, hebben wij ervoor gezorgd dat hij in de haven van Rotterdam terechtkwam, zodat hij verscheept kon worden naar Kaapstad.

De andere spullen die Robert nodig heeft voor zijn reis koopt hij grotendeels tweedehands. Hij vraagt zich nog af of hij thermo-ondergoed mee moet nemen. Het is toch altijd warm in Afrika? Het ondergoed neemt niet zoveel ruimte in beslag en daarom pakt hij het toch in. Hier is hij achteraf blij mee. ‘Dit heb ik toch veel gebruikt. Je gaat veel hoogtemeters maken waardoor het merkbaar kouder wordt’.

De route had Robert uitgestippeld, maar tijdens het reizen heeft hij deze niet gebruikt. Per dag bekeek Robert waar hij heen wilde. We horen vaker dat reizigers van tevoren een route hebben uitgestippeld maar dat ze in de praktijk hier vaak vanaf wijken. Het is lastig om bijvoorbeeld voor 3 maanden een route te hebben. Je weet niet wat de dag je brengt en die verloopt altijd anders dan gepland.

Begin december is het zover en reist Robert naar Zuid-Afrika. Als hij daar is aangekomen, blijkt dat zijn motor vertraging heeft. Na een aantal dagen wachten komt de motor aan en is hij blij dat hij eindelijk kan vertrekken. Tijdens het wachten heeft Robert ervaren dat het minder veilig aanvoelt in Kaapstad. Dit veranderde meteen toen hij de grens overging bij Lesotho. Vanaf dat moment heeft hij alleen maar gastvrijheid, vriendelijkheid en behulpzaamheid ervaren!

Als hij de grens bij Lesotho overgaat, rijdt hij meteen de Sanipas op. Dit is één van de hoogste bergpassen in Zuidelijk Afrika waar motorvoertuigen kunnen rijden. Deze pas was een uitdaging voor Robert omdat hij 5 jaar niet op een motor had gereden. ‘Tijdens deze rit heb ik een paar keer gedacht, waar ben ik aan begonnen! Dit kwam ook omdat ik deze pas anders moest rijden dan dat ik gewend was. Zo moest ik gaan staan als ik juist wilde blijven zitten en wilde ik zitten als ik juist moest gaan staan’.

Een dag later rijdt Robert over de Tlaen Pass. Deze pas is 3251 meter hoog en de hoogste wegpas van Afrika!

In Botswana, het volgende land waar Robert doorreist, komt hij veel wild tegen. Van de Big Five spot hij meteen olifanten en leeuwen! Maar ook komt hij zebra’s en giraffen tegen.

‘In Botswana heb ik het meest afgezien. Het was daar op een gegeven moment 49 graden en kon nergens in de schaduw rijden’. De warmte kwam niet alleen van boven maar ook van beneden, het asfalt. ‘Later bleek dat dit de warmste plek op aarde was geweest!’

Alles zat tegen deze dag. Zo had Robert al een paar dagen last van zijn oog, was hij extra water vergeten mee te nemen en zat hij bijna zonder benzine. ‘Hierdoor moest ik langzaam rijden om brandstof te besparen maar stoppen leek mij niet verstandig, ik had namelijk net daarvoor een paar leeuwen gezien!’

In Zambia heeft Robert de Victoria Falls bezocht. Deze watervallen zijn zeer bekend omdat het de grootste watervallen van Afrika zijn. Per minuut valt er zo’n 500 miljoen water over de rotswand, die 1708 meter breed en 100 meter hoog is. Op het moment dat Robert er is, ziet hij een kleine waterval. Er stroomt minder water door de aanhoudende droogte, waardoor de waterval een stuk smaller is.

Het eten in Zambia was niet voortreffelijk. Robert heeft zelfs een paar dagen op crackers geleefd! ‘De gekookte kip, van 3 dagen oud, heb ik maar laten liggen, dat zag er niet zo lekker uit.’ In alle andere landen was het eten wel goed en op sommige plaatsen zelfs ‘waanzinnig lekker.’

Wat nog wel voor wat ongenoegen zorgde tijdens zijn reis waren zijn laarzen, die gingen af en toe kapot. Maar in Rwanda kreeg hij ze voor 0,50 dollar cent weer gemaakt!

Als Robert door Uganda en Kenia reist, steekt hij de evenaar over. In Uganda maakt hij onderstaand filmpje en weet hij nog steeds niet of hij voor de gek is gehouden.

In Uganda rijdt Robert door het Impenetrabel Forest. Dit is een uitgestrekt gebied van Uganda waar ongeveer 320 berggorilla’s leven. Dat is iets meer dan de helft van alle gorilla’s in de wereld!
Aan het eind van de dag, als hij net zijn tent heeft opgezet, begint het hard te regenen. De volgende ochtend is alles nat en modderig, en moet hij met de motor een heuvel op, deze weg is 30 km lang. Door de modder heeft zijn motor geen grip en glijdt hij telkens weer naar beneden. Hij heeft geprobeerd om de motor naar de zijkant van de weg te duwen, maar ook dat wilde niet, beide banden begonnen telkens weg te glijden. Na lang ploeteren komt hij 4 uur later boven aan op de heuvel. Toen hij eenmaal boven was, viel de motor ook nog eens om, boven op hem, waardoor het nog eens 20 minuten duurde voordat hij hier onder uit was en verder kon rijden.

In Kenia is Robert ook met de motor gevallen en deze val was wel het heftigst.
Robert was de hele dag al lekker aan het rijden en wilde stoppen. Zonder erbij na te denken, gebruikte hij zijn voorrem te hard. Hij reed op dat moment ongeveer 90 km per uur en kwam ten val. Als hij weer overeind staat en verder wil rijden, komt hij erachter dat zijn motor niet wil starten. Gelukkig heeft hij op dat moment bereik met zijn telefoon en belt hij Arnold. Na wat overleg over en weer komen ze erachter dat er een sluiting is waardoor de motor niet start. Dit moet nagekeken worden en Robert regelt een vrachtwagen die hem en zijn motor naar een garage brengt.

Het volgende land dat Robert bezoekt is Ethiopië. Hier bezoekt hij het achtste wereldwonder! Dit zijn de bijzondere kerken van Lalibela. Het zijn 11 kerken die al in de 12e eeuw uit de rotsen zijn gehouwen, wat de plek een magische en mystieke sfeer geeft. De kerken zijn niet vanaf de grond opgebouwd, maar uitgehold uit rode vulkanische rotsen. Alles werd uit de rotsen gebeiteld, waaronder de deuren, ramen, vloeren en daken. De kerken staan sinds 1978 op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Ook ziet Robert weer veel wildlife zoals neushoorns en wilde zwijnen.

Van Ethiopië reist Robert door naar Sudan. Als hij aan het eind van de dag een camping zoekt via de app IOverlander, komt hij er achter dat er Sudan geen campings zijn. Hij besluit dan om wild te kamperen!
In alle andere landen waar hij is geweest heeft hij meestal op een camping gestaan. Soms koos Robert er voor om in een hotel te overnachten.

De mooiste bezienswaardigheid die Robert tijdens zijn reis heeft gezien is de stad ‘Petra’ in Jordanië.
Deze unieke stad is gemaakt door een relatief onbekend volk: de Nabateeërs. Het staat op de lijst van de zeven nieuwe wereldwonderen.

Via Israël, Griekenland, Macedonië, Servië en Hongarije komt Robert weer aan in Wenen. Als hij daar aankomt heeft hij in totaal door 21 landen gereisd, bijna 21.000 km gereden in 3 maand tijd.

Er is één ding wat Robert onderschat heeft tijdens zijn reis. Zo moet je af en toe een paar dagen rust nemen. Lichamelijk check je regelmatig hoe het gaat maar emotioneel is het ook best zwaar. ‘Ik reed zo’n 300 km per dag, waarmee mijn dag vol was. Ik stapte vroeg op en reed door totdat het donker werd’. Je maakt zoveel mee en je doet zoveel indrukken op, die je ook mentaal moet verwerken.
’Na de crash in Kenia had ik een scheurtje in mijn rib en heb daarvoor een aantal dagen rust genomen. Daarna ben ik weer met pijnstillers op pad gegaan. Ongeveer 3 dagen later kwam mentaal de klap en moest ik daar van bij komen’.

Omdat wij de motor klaar hebben gemaakt zijn we benieuwd hoe Robert het rijden met de Yamaha Ténéré heeft ervaren en of hij nog dingen heeft gemist in de opbouw van de motor.
Robert verteld dat de Ténéré motorisch perfect was. ‘Alles wat ik mee had heb ik nodig gehad’.
De motor was goed zo, hij was volgepakt maar Robert kon hem nog alleen oppakken, ‘Less is more’.
Zelf heeft hij het luchtfilter zo’n 2 a 3 x schoon gemaakt, door het offroad rijden wordt deze wel vies. Verder heeft hij de bandenspanning en de ketting in de gaten gehouden.
Omdat Robert ± 80% asfalt en 20% gravel heeft gereden zou hij de volgende keer er een andere band op doen.
Voor de snelweg is de motor net wat te licht, maar zo zegt Robert ‘de snelweg is ook niks aan’.

Door de valpartijen is de motor wel beschadigd, in het scherm zat een barst, het koffer rek was verbogen en koffers waren beschadigd. Bij de laatste val hebben de koffers de klap opgevangen waardoor de koffers als een bescherming voelde.
Robert geeft aan dat hij de koffers nooit op slot heeft gedaan, behalve in Jordanië. Hij liet altijd alles op de motor zitten, hij had niet het gevoel dat de motor of zijn bagage gestolen zou worden.

Voor veel landen had Robert een Carnet de Passage nodig en had dit van te voren al geregeld. Een Carnet de Passage is een internationaal douanedocument.

Qua papier werk had Robert ook visums nodig. Bij veel landen kon dit bij de grens geregeld worden maar in Sudan en Ethiopië moest hij naar de ambassade en voor Saoedi Arabië kon het via het internet geregeld worden.

Het mooiste van Roberts zijn reis waren de mensen. ‘Ze zijn allemaal super vriendelijk, behulpzaam, hebben humor en zijn gastvrij’.
‘In Sudan is het echt waanzinnig, daar hebben de mensen de hele dag plezier en in Botswana lacht iedereen de hele dag!’

‘Iedereen moet een keer naar Afrika naar landen als Botswana, Rwanda en Tanzania. Dit zijn zulke mooie landen om op vakantie te gaan’.

‘Dit was, tot nu toe, de beste trip van mijn leven!’             ‘Het is iets wat altijd bij me blijft’.

Speel je zelf met het idee om op reis te gaan? Neem eens contact met ons op en misschien kunnen wij je op weg helpen.